Η διαδρομή

Είχε πέσει βαθύ σκοτάδι, καθώς με ξεπροβόδιζες
μήτε σε πόλεμο πήγαινα, μήτε σε κάποια χώρα έφευγα μετανάστης,
απλώς επέστρεφα σπίτι μου

Ένα φιλί και μια τελευταία αγκαλιά πριν σε αφήσω πίσω μου
να γυρίσω να σε δω να ανεβαίνεις τα σκαλοπάτια
ήσουν όμορφη κι ας μην φόραγες τα καλά σου

Κι αν το πρόσωπο σου έκρυβε η νύχτα καθώς απομακρυνόμουν
με ένοιαζε που μπορούσα να ξεχωρίσω την αγάπη
στην κίνηση του σώματος όταν με χαιρετούσες

Η ασφάλεια του "θα σε ξαναδώ" με γέμιζε αυτοπεποίθηση
είχα σκοπό για να αγωνιστώ, για να πολεμήσω
τον εαυτό μου, τη ζωή, τους ανθρώπους

Σ' αυτά που ερωτεύτηκα σε σένα, ανήκει κι η διαδρομή τη νύχτα
ο εφήμερος χωρισμός, η γαλήνη της σκέψης σου που μ' ακολουθεί
μέχρι να φτάσω στο σπίτι, για να σου τηλεφωνήσω, για να σου πω καληνύχτα