Ελπίδα

Τα διάβασα όλα πολύ νωρίς, η τραγική μου ύπαρξη πλέον δεν πιστεύει σε κάτι, αλλά δεν θέλει να πιστέψει σε κάτι άλλο. Μόνο η ελπίδα μου έμεινε, λερωμένη, βασανισμένη να επαιτεί μια ξαστεριά.

Πίστη που γυροφέρνεις στην αμφιβολία παράτα με! ήσυχος θέλω να ταξιδέψω εκεί που χοροπηδούν ανέμελα τα όνειρα μου, στις χώρες που θέλω να κατακτήσω.

Στον αιώνιο ήλιο, τη θάλασσα που θα βυθίσω μέσα όλες τις σκέψεις μου, τη γη που θα πατήσω πρώτος, νικητής!

Ελπίζω, δεν πιστεύω, ακούω την φωνή της καρδιάς μου, ψίθυρος στα αυτιά μου, επιφώνημα στην ψυχή μου.

Πως μια μέρα θα δραπετεύσω από το απροσδιόριστο εδώ για το ουτοπικό αλλού, εκεί που ο άνθρωπος πλέον δεν σπαράζει για τη μοναξιά της επίγνωσης, αλλά μοιράζεται την αλήθεια με ένα χαμόγελο, ένα φιλί, ένα δάκρυ.