Καλή χρονιά

Θυμάμαι τα βράδια εκείνα που βουτούσα μέσα στις λέξεις απελπισμένα. Σα να ανακατευόμουν με τα πλήθη, ανθρώπους άγνωστους που σπρώχνοντας με πήγαιναν από τον έναν στον άλλο, μέχρι κάποιος χριστιανός να με πιάσει από το χέρι ή το γιακά και να με βγάλει έξω. Θέλεις για να με γλιτώσει, να με εκμεταλλευτεί μόνο για προσωπικό του ώφελος, για 'μένα πάντως αυτή ήταν μια στιγμή αποκάλυψης. Πόσους τέτοιους ανθρώπους γνώρισα, πόσες αποκαλύψεις βίωσα!
Μόνο ο χρόνος δεν με τράβηξε ποτέ μέχρι σήμερα, αν αυτός ήταν η τελευταία μου ελπίδα είμαι σίγουρος πως θα περιφερόμουν μέσα στα πλήθη αιώνια...