Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Όταν ξεχνάω εμένα




Όταν ξεχνάω εμένα είμαι το χαμόγελο του ήλιου σε παιδική ζωγραφιά
μια ευτυχισμένη στιγμή που δεν έχεις με ποιον να την μοιραστείς
ένα ξέφωτο στο σκοτεινό σου δρόμο, το καταφύγιο από όλους τους φόβους σου

Όταν ξεχνάω εμένα είμαι χριστουγεννιάτικο δέντρο με το πιο λαμπρό άστρο στην κορυφή
η ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, ένα ηλιόλουστο σαββατοκύριακο
μια ευχή σε ένα αστέρι που πέφτει, μια απρόσμενη χαρά

Όταν ξεχνάω εμένα είμαι η διέξοδος από τις σκοτεινές σου σκέψεις
ο γλυκός ύπνος που σε παίρνει τις δύσκολες νύχτες
το πρωινό ξύπνημα που σβήνει τα πάντα

Όταν ξεχνάω εμένα είμαι αυτός που αγαπούν όλοι
το απρόσμενα χαρούμενο τηλεφώνημα στη γιορτή σου
αυτή η αύρα που σταματάει τα δάκρυα και κάνει τον κόσμο ευτυχισμένο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου