
Όταν ξεχνάω εμένα είμαι το χαμόγελο του ήλιου σε παιδική ζωγραφιά
μια ευτυχισμένη στιγμή που δεν έχεις με ποιον να την μοιραστείς
ένα ξέφωτο στο σκοτεινό σου δρόμο, το καταφύγιο από όλους τους φόβους σου
Όταν ξεχνάω εμένα είμαι χριστουγεννιάτικο δέντρο με το πιο λαμπρό άστρο στην κορυφή
η ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, ένα ηλιόλουστο σαββατοκύριακο
μια ευχή σε ένα αστέρι που πέφτει, μια απρόσμενη χαρά
Όταν ξεχνάω εμένα είμαι η διέξοδος από τις σκοτεινές σου σκέψεις
ο γλυκός ύπνος που σε παίρνει τις δύσκολες νύχτες
το πρωινό ξύπνημα που σβήνει τα πάντα
Όταν ξεχνάω εμένα είμαι αυτός που αγαπούν όλοι
το απρόσμενα χαρούμενο τηλεφώνημα στη γιορτή σου
αυτή η αύρα που σταματάει τα δάκρυα και κάνει τον κόσμο ευτυχισμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου